Trauma

-Wat is trauma eigenlijk 

-Wat doet een trauma  

-Hoe zit dat bij kinderen? 

-Hoe merkt je dat bij je kind dat het thema, langzamerhand een trauma begint te worden? 

-Hoe kan je je kind het beste wapenen en helpen om met trauma om te gaan 

Trauma betekent letterlijk; wond, een psychische wond.  

Iedereen gaat in zijn leven door bepaalde thema's heen. Het wordt een trauma als het thema zo belastend gaat zijn dat het je leven gaat belasten.  

Een trauma kan je heel erg belasten. Het belast je fysieke lijf en je hersenen. Zo kun je ergens lichamelijk pijn ervaren maar ook ziektes kunnen ontstaan vanuit onverwerkt trauma. 

Je brein zijn taak is overleven en pijn vermijden. Door een onverwerkt trauma gaat dit stuk brein heel erg aan. Dit stukje staat rechtstreeks in verbinding met je zenuwstelsel. Vandaar dat je je dan gespannen voelt en heel erg alert kan zijn.

Als je een trauma niet heelt, draag je deze met je mee. Je krijgt copings mechanisme, dat zijn manieren om met de pijn om te gaan. Dat lukt soms heel goed maar is wel iets heel anders dan helen. Het is een manier om met de pijn om te gaan, het is vermijden. 

De bekende negatieve copings mechanisme is bijvoorbeeld het ontwikkelen van een verslaving. Vaak ligt aan de voet van de verslaving een ernstig trauma.

Gelukkig kunnen trauma's zeker geheeld worden. Als je een trauma hebt verwerkt, heb je nog steeds die nare ervaring maar je kunt ermee redelijk onbelast door het leven. Je bent een ervaring rijker en je bent veerkrachtiger geworden door de ervaring. Hoe eerder je met het trauma aan de slag gaat, hoe sneller de genezing. 

Hoe zit dat bij kinderen? 

Helaas krijgen kinderen ook te maken met trauma's. Trauma -vrij opgroeien bestaat gewoonweg niet. Het hoeven niet altijd gelijk hele grote trauma's te zijn. Het zijn over het algemeen kleinere trauma's waar de meeste kinderen mee te maken krijgen.

Dit ga je terugzien in het gedrag van je kind. Het gedraagt zich anders dan voorheen. Dat kan vermijdend gedrag zijn of niet meer naar buiten durven, veel huilen, nachtmerries, herbeleven, het lichaam dat ontregeld is, denk aan buikpijn, obstipatie of juist diarree, verlies van eetlust enz.  

Hoe kan je je kind het beste wapenen of helpen om met trauma om te gaan? 

Als je iets ergs overkomt wat je moet verwerken, maak je aanspraak op je veerkracht.  

Veerkracht komt er door ervaringen hierin op te doen in combinatie met vooral hoe reageert je omgeving hierop. Deze wisselwerking maakt een kind zijn veerkracht groter. Hoe groter zijn veerkracht, des te beter je kind de komende thema's of trauma's aan kan gaan. 

Op het moment dat je iets moet verwerken, helpt het enorm als je ouders, opa en oma's of vriendjes er voor je zijn, ze horen je verhaal aan, reageren erop en kunnen je kalmeren of bemoedigen. Je gehoord en gezien voelen is enorm helpend en maakt je kind sterk. Zo kan je je kind ondersteunen om door de pijn van de ervaring heen te helpen waardoor de wond (trauma) kan helen. 

Laat je kind de ervaring ook een paar keer vertellen tegen verschillende mensen. Herbeleving verwatert de ervaring.

Laten we een voorbeeld nemen: een kind stoot op een verjaardag een vaas om. Hier schikt het enorm van. Het is stuk, met een harde klap, alle mensen kijken naar het kind en zijn misschien ook wel geschrokken. Na getroost te zijn, gaat het kind de mensen en vriendjes meenemen naar de plek van de vaas en vertellen; hier is het gebeurd, het ging met een hele harde klap, dit deed ik toen enzovoorts...... Het speelt dan de ervaring uit steeds maar weer. 

Uit onderzoek komt ook naar voren dat pijnprikkels niet minder worden maar wel minder pijnlijk ervaren worden als bijvoorbeeld iemands hand wordt vastgehouden tijdens een pijnlijke ingreep.  

Dus een pijnlijke ervaring van een kind kan zeker verminderd worden als de ouder hem daarna alleen al vasthoud. Als het dan ook nog een troostende reactie krijgt op wat het kind heeft meegemaakt en er ruimte en aandacht is voor de ervaring in de verwerking, kun jij je kind het beste door een trauma heen helpen.